Polish Cavalrymen (Uhlans) 1939 - Figure Set

De geschiedenis van het gebruik van Uhlan-eenheden in het Poolse leger gaat terug tot de Napoleontische oorlogen (1799-1815) en de tijd van het Congreskoninkrijk (1815-1831). In die tijd werden lansiers gezien als een theoretisch lichte cavalerie-eenheid, die echter, dankzij hun uitstekende training en de aanwezigheid van een lans, ook succesvol een charge op het slagveld kon uitvoeren. Met de geboorte van de onafhankelijke Tweede Poolse Republiek werden lansiers in het Poolse leger geïntroduceerd, wat indirect verwijst naar 19e-eeuwse tradities. Eenheden van dit type speelden een belangrijke rol tijdens de oorlog met de bolsjewistische aanval van 1919-1921, met name in de Slag bij Komarów in 1920. In de periode 1921-1939 werden Uhlan-regimenten beschouwd als een van de beste in het Poolse leger – soms kom je zelfs de term "elite" tegen. Kort voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog (in 1937) werd de Poolse cavalerie gereorganiseerd, inclusief de Ulanenregimenten. Binnen deze regimenten werden cavaleriebrigades van 3 of 4 regimenten opgericht. In deze structuur namen ze in 1939 deel aan de oorlog. Vóór het begin van de oorlog waren er 27 lansiersregimenten in Polen, die over het algemeen zeer goed presteerden tijdens de Septembercampagne. Het is vermeldenswaard dat het goed getrainde eenheden waren, vaak met een hoog of zeer hoog moreel, die in 1939 voornamelijk paarden gebruikten voor marsen en de strijd aanvoerden als stormloopeenheden, met handvuurwapens of antitankwapens. Onder de sprookjes kan worden gezegd dat de Poolse Ulanen tanks aanvielen met hun sabels – dit is niets meer dan een verzinsel van Duitse en Italiaanse propaganda. Een van de beste voorbeelden van het effectieve gebruik van lansiers in de Septembercampagne is de Slag bij Krojanty. Twee regimenten lansiers maakten ook deel uit van de Volynse Cavaleriebrigade, die vocht bij Mokra.