DAC Mk.I Close Support - British Armoured Car

De Daimler pantserwagen was een Britse zware pantserwagen uit de Tweede Wereldoorlog. De eerste prototypes werden gebouwd in 1939 en de serieproductie liep van 1941 tot 1945. In totaal werden er ongeveer 2700 exemplaren van dit voertuig gebouwd. De Daimler pantserwagen werd aangedreven door een Daimler 27-motor met 95 pk. De basisversie van het voertuig was bewapend met één 40 mm 2-ponder kanon, één 7,92 mm Besa-machinegeweer en één 7,7 mm Bren-machinegeweer.

De Daimler Armored Car was gebaseerd op het Dingo verkenningsvoertuig, maar vergeleken met zijn voorganger had hij grotere afmetingen en een veel sterkere bewapening in de aangepaste toren van de Tetrarch-tank. De massaproductie van het voertuig werd uitgesteld (het werd pas in 1941 geïntroduceerd) vanwege problemen met de eenheid. Tijdens de productie werden vier belangrijke ontwikkelingsversies gemaakt. De eerste – aangeduid als Mk. E – was natuurlijk de eerste productieserie. De volgende versie was de Mk. II, die in 1942 in productie ging. Deze had een aangepaste kanonafdekking en een vluchtluik voor de bestuurder. De derde variant werd aangeduid als CS en was uitgerust met een 76,2 mm houwitser. In totaal werden er slechts enkele of tientallen exemplaren van deze versie gemaakt. De vierde versie was de Daimler Armored Car Command of SOD, de regimentscommandowagen zonder toren. Het voertuig werd gebruikt in Noord-Afrika en West-Europa; slechts marginale aantallen gingen naar het Verre Oosten. De Daimler-pantserwagen beleefde zijn vuurdoop tijdens de Noord-Afrikaanse campagne (1941-1943). Voertuigen van dit type deden ook dienst in het Canadese leger, Australische eenheden en de Poolse strijdkrachten in het Westen (PES). Na het einde van de Tweede Wereldoorlog war